Mei 2021

‘De oorlog nam van ons weg’

Dat staat op de gedenksteen aan de zijmuur van het voormalige gemeentehuis. Op 5 mei vieren wij de bevrijding en op 4 mei gedenken wij alle mensen die zijn omgekomen in de oorlog 1940-1945. Wie zijn die mensen achter de namen op deze gedenksteen?

Jacob Huisman, geb. 2-10-1913, overl. 1-12-1944, vader van een jong gezin, woonde aan het einde van de Oosterstraat. Hij bracht illegale krantjes rond en bood onderdak aan een onderduiker, die later een N.S.B.-er bleek te zijn. Deze man heeft hem verraden. Via Kamp Vucht en Dachau werd Jacob in Kamp Albach in een ondergrondse fabriek tewerkgesteld, waar vliegtuigonderdelen en wapens werden gemaakt. Door zeer slechte arbeidsomstandigheden en ondervoeding is hij daar op 31-jarige leeftijd overleden.

Henk Pronk, geb. 25-6-1920, overl. 8-5-1945, woonde aan de Westerstraat en was opgeroepen voor arbeid in Duitsland. Hij ging onderduiken bij zijn verloofde, mej. Wever in de Weere. Hij sloot zich aan bij het verzet. In de meidagen van 1945 kwam Henk bij de Ordedienst. Deze mannen werden bewapend, maar de meesten waren ongetraind. Door een noodlottig ongeval kwam Henk door zijn eigen geweer om het leven, nog geen 25 jaar oud.

Jan Verhoef, geb. 9-9-1920, overl. 8-4-1945, woonde in het begin van de oorlog met zijn ouders en drie broers bij molen ‘De Haan’. Jan en Kees werden gedwongen te werken in een wapenfabriek in Duitsland. Broer Piet kon op tijd onderduiken en Anne was nog te jong voor de Arbeitseinsatz. Kees kwam na verloop van tijd ziek met TBC naar huis. Jan kwam om toen de geallieerden de wapenfabriek in Rosdorf, waar hij tewerkgesteld was, bombardeerden. Jan was 24 jaar.

Een naam die niet op de gedenksteen staat is Jacob Groot, geb. 3-10-1924, overl. 6-2-1944. Jacob kwam uit een groot gezin van negen kinderen en woonde aan de Wijzend. Toen ook hij werd opgeroepen voor de Arbeitseinsatz durfde Jacob niet onder te duiken uit angst dat dan iemand anders van het gezin zou worden opgepakt. Door het harde werken en weinig eten kreeg hij ook tuberculose. Meer dood dan levend kwam hij aan in Sanatorium Kalorama te Beek bij Nijmegen. 6 februari 1944 is hij daar overleden, nog geen 19 jaar oud.
Zijn ouders wilden hun overleden zoon Jacob heel graag naar huis halen. Kolenboer Suiker uit Nibbixwoud had nog een vrachtwagentje. Hij reed met een gecamoufleerde laadbak naar Nijmegen om het lichaam op te halen. Zo kon Jacob op de Katholieke begraafplaats begraven worden. De familie huilde in het verborgene. Ze konden er in het gezin niet over praten, het was te beladen. Ook Jacob verdient, net als zoveel anderen, dat zijn naam wordt genoemd.

Informatie: uit archief, publicaties en van familieleden.

 

In de winkel van het dorpshuis is de Kroniek 2020 nog te koop alsook bij de voorzitter. Telefoon 0229-591290. Kosten Kroniek + lidmaatschap €18.

Bezoek eens onze website: www.lijnendoordetijd.nl

Emailadres: info@lijnendoordetijd.nl