Hooitijd
Inmiddels is de zomer begonnen en laten we hopen dat we de vele regen en kou achter ons kunnen laten. Toen Siem en ik laatst op een schaarse zonnige dag in juni door het Limburgse Heuvelland fietsten, kwamen we langs glooiende weilanden waar het hooi lag te drogen. De geur van het hooi bracht mij terug naar mijn jeugd. Voor de boeren is de hooitijd een drukke tijd, waar zeker vroeger veel fysieke kracht bij kwam kijken. Bij mijn opa werd het werk gedaan door hemzelf en zijn paard, met o.a. hulp van een wier en een hooipers.
Wanneer het hooi naar binnen moest, kwam er hulp van de familie en werd het hooi op de wagen getild, naar huis gereden en daar met mankracht op de hooizolder gegooid. Tijdens het werk op het land werd in een korte pauze eten en thee gebracht. De thee werd geschonken in een schoteltje, want dan koelde het sneller af en kon het werk weer snel worden hervat. Na de klus met z’n allen brood eten bij oma. In die tijd waren de aardbeien ook net rijp en die at ik dan weer voor het eerst sinds bijna een jaar. In mijn herinnering waren deze zoeter dan zoet.
Heeft u ook een herinnering aan de hooitijd van vroeger of het nabije verleden? Misschien wilt u het opschrijven, dan kunnen wij het plaatsen in onze Kroniek.
Zomermarkt
Op 14 juli is de historische vereniging weer vertegenwoordigd tijdens de Zomermarkt bij de Hervormde Kerk in Sijbekarspel. Deze wordt gehouden van 13.00 – 16.00 uur. Wellicht ontmoeten we elkaar daar.
Lida Admiraal-Peper